Alles klopt aan deze uit de kluiten gewassen Brit

Bij Excellent Magazine wisten we op voorhand dat hij een ‘Duits autohart’ heeft. Toch durfden we het aan om Stephen Versteegh, interieurontwerper bij Versteegh Design, een uitstapje te laten maken naar Engeland. Of moeten we zeggen: juist Stephen Versteegh, omdat we weten dat hij kritisch kijkt naar vorm en functie? De interieurdesigner is in ieder geval onder de indruk van de eerste ontmoeting. “Je voelt je wel klein als je ernaast staat”, merkt hij op. “Gelukkig zorgt de smaakvolle kleur British Racing Green (gloss finish) voor balans. Ja, het is een bakbeest, maar wat een ingetogen schoonheid en klasse. De auto oogt zeker niet intimiderend.”

Hybride rijgenot

Deze Range Rover oogt niet alleen erg groot, hij lijkt ook op steroïden te lopen. De hybride aandrijflijn bestaat uit een 3-liter-zescilinder verbrandingsmotor en een sterke elektromotor, die samen het 2.735 kg slagschip van 0 naar 100 km/u katapulteren binnen vijf seconden. Met 550 pk onder de rechtervoet en een topsnelheid van 242 km/u zijn we benieuwd naar het rijgedrag. Stephen is er helder over: “Ja, je bent voelbaar met een heel grote auto op pad en daar moet je rekening mee houden. Maar aan de manier waarop de auto reageert op het gaspedaal, merk je helemaal niet dat je bijna 3.000 kg in beweging zet. De Range Rover doet het lekker in de sprint. Ook bij hoge snelheden heb je het gevoel volledig in controle te zijn. Een enorm pluspunt is de hoge zit boven de rest van het verkeer. Je hebt veel zicht en voelt je even de koning van de weg. Het zicht rondom is overigens ook erg goed.”

Een interieur om van te smullen

“Alles klopt aan deze uit de kluiten gewassen Brit”, zegt Stephen tevreden. “Mijn vooroordelen ten aanzien van Engelse auto’s zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. In mijn beleving werden traditioneel Engelse auto’s geplaagd door onvolkomenheden. In het geval van deze Range Rover kunnen we alleen maar spreken over perfectie. Dat begint bij de mooie vormgeving van de koets, in combinatie met de chique kleur. Zeer gedistingeerd en stijlvol. Nogmaals, dit is een stuk ingetogen klasse waarmee je bij een klant kunt voorrijden zonder patserig over te komen. Het interieur maakt waar wat je verwacht als je de buitenkant hebt beleefd. Mooie materialen, ambachtelijk verwerkt. Leer met mooie stiknaden, overal stijlvolle metalen details. Warme houtaccenten completeren het geheel en de heerlijke grote stoelen bieden een comfort dat zeer luxe aanvoelt.”

Ook over het instrumentarium is Stephen zeer te spreken: “Ik heb een broertje dood aan de wedstrijd tussen automerken om maar met het grootste beeldscherm te komen. Dat vind ik zo ontsierend en dominerend. Daar heeft deze gentleman op wielen geen last van. De beeldschermen zijn beschaafd en bovenal functioneel. Hier geldt echt: vorm volgt functie. Het hele interieur oogt chic en fris en de integrale afwerking van alle elementen draagt bij aan een ultieme kwaliteitsbeleving.”

Durf ik hem wel vies te maken?

Een retorische vraag die Stephen zichzelf stelt. Als fervent hobbyvliegeraar is hij nogal eens op het strand te vinden. Dat de Range Rover 550e PHEV zich daar prima thuis voelt, weten we inmiddels. Het strand vormde immers het decor voor de fotosessie. “Wat zou dit een ideale auto zijn om lekker over het strand te rijden met mijn vliegeruitrusting”, verzucht Stephen. “Maar de auto is zo mooi, dat ik me waarschijnlijk zorgen zou maken over elk spatje modder op de carrosserie of in de kofferbak. Tegelijk denk ik: maar waar heb je dan een terreinauto voor? Alleen al het feit dat je relaxed kunt zitten op de uitgeklapte achterklep, beschut onder de openstaande kofferklep. Ideaal toch?”

De eindconclusie van Stephen luidt: “Dit is een luxury ride met enorme potentie. Of je de auto ook daadwerkelijk de ongebaande paden op stuurt, is aan de eigenaar om te bepalen. Maar het kan gewoon. Dit is geen auto die uitgedost is met rare plastic stoerdoenerij. Het is een bodybuilder in een designer suit.” De Ranger Rover P550e PHEV Autobiography werd ter beschikking gesteld door Automobielbedrijf CITO.

Tekst: Draeckensteijn Media

Fotografie: Robert Roozenbeek