Een uniek eigentijds monument in de duinen van Domburg

Interieur Paauwe

Verscholen in de duinen van Domburg ligt een woning die zich niet alleen onderscheidt door haar geschiedenis, maar ook door haar uitzonderlijke uitstraling. De Bruinvis, gebouwd in 1905, is een monument met een geheel eigen karakter. Het stenen souterrain en een volledig houten bovenbouw met mooie trap, overstek en veranda’s maakt het huis uniek: een zeldzame verschijning die harmonieus opgaat in de omgeving.  

Interieurdesigner Steven Marteijn creëerde namens Interieur Paauwe samen met de architect en de opdrachtgever een passend ontwerp. Het doel? Een fris, eigentijds interieur dat de natuurlijke charme van het duingebied omarmt zonder dat het monumentale karakter van de woning uit het oog is verloren.  

passie huis paauwe
passie huis paauwe

Een interieur in balans 

De houten wanden en plafonds, die in de loop der jaren waren verdonkerd, kregen een frisse update met een zandstraaltechniek en een matte, natuurlijke olieafwerking. In de woonruimtes zorgt een vloer van marmoleum in betonlook voor een subtiel contrast met het hout. Het honderd procent natuurlijke, zachte materiaal brengt helderheid en rust. 

Elementen die in de loop der jaren waren toegevoegd – leidingen, verwarmingsbuizen, bedrading – zijn zorgvuldig verwerkt achter houten plinten, architraven en in de vloer. In een monument als dit zijn ingrijpende aanpassingen zoals het frezen in wanden simpelweg geen optie.   

De verlichting is elegant geïntegreerd via Occhio Air, waarmee draadloos geschakeld en gedimd kan worden zonder het karakter van het huis aan te tasten. De kroonluchter zorgt voor een stukje geborgenheid in de hoge ruimte en is transparant, zodat de dakdetails in het zicht blijven.  

De keuze voor een grote loungehoekbank, een comfortabel kleed en een eethoekbank sluit heel goed aan bij het gebruik van dit familiehuis. De combinatie nodigt uit om samen te genieten van deze unieke plek.  

passie huis paauwe
passie huis paauwe
Souterrain: ingetogen luxe  

Het souterrain ademt licht en ruimte. Tussen de witte stenen wanden is bewust gekozen voor houten elementen in deuren, keuken en meubels, wat zorgt voor visuele samenhang met de bovenverdieping. Een nieuw vervaardigde trap – een replica van de bestaande houten trap erboven – getuigt van vakmanschap. De decoratieve wandbekleding zorgt voor een sfeervol geheel.  

passie huis paauwe
Details die ertoe doen 

De historische ramen in het souterrain vormden een uitdaging. JASNO- shutters bleken de perfecte oplossing: maatwerk dat niet alleen technisch klopt, maar ook qua uitstraling goed past in het natuurlijke duinlandschap. 

passie huis paauwe
passie huis paauwe
De tuin: duinlandschap als inspiratiebron 

Buiten heeft de tuinarchitecte er een prachtig geheel van gemaakt. Een uitdaging vormden de  hoogteverschillen, die in verschillende terrassen opgevangen zijn, maar goed in elkaar overgaan. Met een combinatie van strakke materialen, oog voor het historische pand en het juiste beplantingsontwerp is er een mooi evenwicht gecreëerd. Steven, verantwoordelijk voor het buitenmeubilair, vertelt: “Juist op deze plek wilden we iets bijzonders neerzetten. Geen standaard tuinset, maar meubels met een knipoog  naar het oude rotan, opnieuw geïnterpreteerd in frisse kleuren en moderne materialen. Het moest kloppen met de sfeer van het huis én het duingebied.” Ook buiten werd een verlichtingsplan uitgewerkt, met armaturen van Occhio en Estiluz, die – net als binnen  – via bluetooth worden aangestuurd. De zandkleur van de armaturen laat de verlichting, die subtiel sfeer toevoegt in de avonduren, bijna verdwijnen in het landschap. 

passie huis paauwe
Samenwerking als sleutel 

Steven besluit: “We hebben intens genoten van de samenwerking met alle – gepassioneerde – partijen. De architect die de visie verhelderde, de tuinarchitecte die het buitenleven vormgaf en meekeek naar het meubilair en lichtplan, en vooral de aannemer – met timmerman Jan –, die met zijn vakmanschap een onmisbare sparringpartner bleek. Samen hebben we iets gecreëerd dat recht doet aan de ziel van deze plek. En last but not least de opdrachtgever zelf. Je moet mensen treffen die met veel liefde in het gebouw willen investeren, oog hebben voor het historische karakter ervan en het de aandacht en details geven die het verdient.” 

Fotografie: Alexandre Verrier